Van Libelle Zomerweek tot Motel Westcoast

Libelle Zomerweek
Alweer een paar weken geleden stond er een groot feest gepland voor de Libelle Zomerweek, waar ik ook voor gevraagd was om te spelen met m’n bandje. Dat was eigenlijk ontzettend spannend. Ik ben nog maar net 8 weken mijn zoon Jaz verloren en ik wist natuurlijk niet wat voor uitwerking een optreden op mij zou hebben in deze situatie. Het was niet ondenkbaar dat door gebrek aan concentratie, of overmande emoties ik totaal niet meer zou weten waar ik mee bezig zou zijn op het moment van zingen/ spelen. Een black-out ligt dan al snel op de loer en dat is niet geheel wenselijk bij een optreden. Het ging gelukkig goed en de mensen reageerden allen positief. Het was lekker druk in het tentje waar we speelden, dus dat was prettig. Mensen bleven ook luisteren en wiebelen (bewegen op de maat, of net ernaast trouwens soms ook). Hoe dan ook het was erg pittig, doch geslaagd!


Foto: seizetheday.nl

Club Dauphine
Ik heb ook nog een club-optreden gedaan in Amsterdam: “Club Dauphine”. Zo cool, want het is eigenlijk iets wat ik zelf ook al eeuwenlang graag zie in mijn stad. “Wat is het dan Julian?”, Nou, een soort cafe/ eetgelegenheid-ding, heel loungie, waar een (hele goeie) huisband speelt die dan topartiesten begeleidt en de bezoekers zodoende een gevarieerd avondje muziek bezorgt, onderwijl ze een lekker hapje en drankje kunnen nuttigen. Er zijn telkens 8 artiesten en ze wisselen elkaar af, maar doen ook met elkaar mee waar het kan en mag. (Dat noemen ze ‘Jammen’) Echt heel leuk, want het is toch muziek maken op hoog niveau, te weten nul komma nul voorbereiding en gewoon gaan! Da’s spannend en verrassend. Het waren super artiesten en ook ikzelf zong er niet naast. Het waren zulke fijne mensen en ik heb er weer een stel muzikale vrienden bij kan ik je zeggen.

Motel Westcoast
Dan had ik ‘het’ moeilijke optreden met Motel Westcoast in Drachten. Dit was namelijk het optreden dat toen niet door kon gaan. Twee maanden later stond ik voor een nieuwe poging in Drachten. Ik had het zwaar, laten we het daar bij houden. Maar ik heb het gedaan!
Met Motel Westcoast stonden we verder deze week op een festival in Veenendaal waar we precies een jaar geleden ook al stonden. Dat was toen echt heel leuk. Gingen we met de hele crew op een veldje voetballen alvorens het optreden zou beginnen en dat was dit jaar niet anders. Het laatste optreden van mijn ‘testweek’ stond gepland in Bloemendaal. Dit was namelijk het openluchtconcert in Caprera. Ik was samen met Kim gegaan, die sinds 17 April het huis niet meer uit was geweest. We zijn een beetje vroeg gegaan om op het strand de wind te vragen wat rotzooi weg te blazen. Het was prachtig weer en ik heb op een terras een heerlijke bak met yoghurt & muesli gegeten. Niet dat zoiets nu direct wereldnieuws is, maar voor diegene die zich gewoon afvragen wat ik dan eet, dat dus bijvoorbeeld. (Eerlijkheid gebied voorstaande zin te verduidelijken met het volgende: het is dat ze geen groentekroket, danwel garnalenkroket hadden, of eigenlijk wat dat aangaat gewoon no-matter-what-voor kroket met mosterd, want anders had ik die gepakt.)